In zijn werk onderzoekt Geert De Wolf het onderscheid en de overeenkomsten tussen artificieel gecreëerde beelden en beelden gemaakt door de mens.  Door zijn bevindingen letterlijk naast mekaar te plaatsen wil hij de kijker dwingen om beter te kijken en stil te staan bij deze technologische evolutie die even of meer ingrijpend is als Photoshop toen.

​

​​

​

Reconstructing Venus:

A Digital Rebirth (2025)

 

Geert De Wolf benadert Botticelli’s Geboorte van Venus op een manier die tegelijk analytisch én experimenteel is. Het klassieke meesterwerk wordt vakkundig ontleed in zorgvuldig gekozen fragmenten, die elk afzonderlijk worden beschreven door ChatGPT. Die beschrijvingen – puur tekstueel, los van het beeld – dienen vervolgens als input voor een AI-beeldgenerator, die op basis daarvan nieuwe interpretaties creëert.

 

De resulterende beelden worden samengebracht tot een nieuwe compositie die het oorspronkelijke schilderij niet imiteert, maar herinterpreteert. Het verrassende is hoe dezelfde input telkens tot een andere visuele uitkomst leidt. Artificiële intelligentie blijkt geen reproductieve machine, maar een creatieve katalysator die beelden genereert die stilistisch vaak ver uit elkaar liggen.

 

Het project werpt, misschien onbedoeld, een blik op de rijkdom van de kunstgeschiedenis. In de veelheid aan stijlen die verschijnen – surrealisme, realisme,art nouveau,... – weerklinken echo’s van uiteenlopende kunststromingen. Wat begint als een digitale oefening in fragmentatie, mondt uit in een fascinerende  kruisbestuiving tussen technologie en kunsthistorisch erfgoed.